رنگين کمان

بالا مي آيند
چهره هاي ناشناس
از هيجان پله هايي که دست به دست
مرا به تو مي رسانند
تو نيستي
در جستجوي
رنگين کمان ميثاقي
از خويش رفته اي
چشم هاي جوينده بالا آمده اند
و حالا
در مي زنند
هان
پنهان کن اسناد خويشي مان را
دستپاچگي ات را در جيب
ريشه هاي در هم تنيده مان را در کشوي ميز
و رنگين کمان مان را
در دود کلماتي که رها شده اند
نه
چيزي دستگير کسي نخواهد شد..

اي خداوند سيد السادات!
سروري سزاوار توست و بزرگي برازنده ي تو.هر که بزرگي اش به تو پيوسته است ، بزرگ است و هر که چنين نيست ، گمان مي کند که بزرگ است . سيادت به تو معنا مي شود و از تو نشأت مي گيرد .

من اگر نقاش بودم ،
کربلا را مي کشيدم ،
يک بيابان لاله سرخ ،
نينوا را مي کشيدم ،
دشتي از گلهاي پرپر ،
نقشي از حلقوم و خنجر ،
نقشي از عباس حيدر ،
اشکي از طفلان زينب ،
منظر نور هدايت ،
کربلا را مي کشيدم...
سلام خوش اومدي